Gminna Biblioteka Publiczna

Pożegnanie z Marią i inne opowiadania Tadeusza Borowskiego, napisane zaraz po II wojnie światowej między 1946 a 1950 rokiem, należą do klasyki literatury polskiej i literatury wojennej. Pisarz dał w nich świadectwo przemocy okupujących Europę Niemców. Bohaterowie Borowskiego są ludźmi zlagrowanymi, czyli odczłowieczonymi, których potrzeby zostały sprowadzone do myśli o przetrwaniu, a podstawowymi motorami działań są głód i strach. W tej wstrząsającej lekturze Borowski nie analizuje zachowań i nie próbuje się wczuwać w emocje bohaterów, a jedynie opisuje beznamiętnie historie obozowe, co idzie w parze z jego przekonaniem o zezwierzęceniu człowieka w nieludzkim świecie obozów zagłady i pokazuje dobitnie, do czego doprowadziła faszystowska ideologia i jak mało znaczy człowiek w czasach wojny.

Zawiera:
1. Pożegnanie z Marią
2. Chłopiec z Biblią
3. Dzień na Harmenzach
4. Proszę państwa do gazu
5. U nas, w Auschwitzu
6. Ludzie, którzy szli
7. Śmierć powstańca
8. Bitwa pod Grunwaldem
9. Kamienny świat
10. Opowiadanie z prawdziwego życia
11. Śmierć Schillingera
12. Człowiek z paczką
13. Kolacja
14. Milczenie
15. Spotkanie z dzieckiem
16. Koniec wojny
17. "Independence Day"
18. Podróż pulmanem
19. Dziewczyna ze spalonego domu
20. Odwiedziny
21. Ofensywa styczniowa
22. Muzyka w Herzenburgu
oraz:
Określenia oświęcimskie

Poruszająca historia o odwadze trzech sióstr, które zaryzykują wszystko, włącznie z własnym życiem, by ocalić ukochanych ludzi i kraj przed niewyobrażalnym złem nazistowskich rządów.

ROK 1938, AUSTRIA.

Johanna, Birgit i Lotte wiodą spokojne życie, pracując w warsztacie zegarmistrzowskim ojca i pomagając mamie w prowadzeniu domu. W kraju zachodzą zmiany. Każdego dnia ich serca są łamane na nowo, a życie ukochanych przyjaciół i rodziny jest zagrożone.

Pewnego dnia ojciec zatrudnia Franza, młodego Żyda. Gdy z czasem Johanna się w nim zakochuje, uświadamia sobie, że miłość do niego naraża całą rodzinę na niebezpieczeństwo. Siostry zrobią wszystko, by ocalić ukochanych. Udowodnią hart ludzkiego ducha. Jeśli mają przetrwać w obozach koncentracyjnych w Ravensbrück i Mauthausen, muszą pokazać, że nawet w ciemności może zakwitnąć maleńkie ziarenko nadziei...